مقدمه: سکته مغزی شایع ترین بیماری اعصاب محسوب می گردد و در عین حال شایع ترین علت مرگ و میر و عوارض در بین بیماران مغز و اعصاب را نیز شامل می گردد. با به وجود آمدن روشهای نوین عکس برداری از جمله MRI ضایعات عروقی مغزی با دقت بیشتری مشخص می گردد که از این جمله می توان به سکته مغزی خاموش اشاره کرد. در مطالعه حاضر، فراوانی سکته مغزی خاموش در بیماران مبتلا به سکته مغزی حاد ترومبوتیک در شهر رفسنجان با استفاده از MRI بررسی می شود.روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی با روش نمونه گیری غیراحتمالی آسان بر روی 106 بیمار مبتلا به سکته مغزی ترومبوتیک حاد انجام گرفت. برای کلیه بیماران (بدون سابقه قبلی سکته مغزی) با تشخیص بالینی سکته مغزی MRI انجام و موارد مشکوک با خونریزی حذف شدند. برای بقیه بیماران EKG، اکوکاردیوگرافی، EKG-Monitoring و مشاوره قلب و عروق از جهت احتمال آمبولی انجام و موارد سکته مغزی آمبولیک حذف شد و بیماران با سابقه قلبی سکته مغزی نیز از مطالعه حذف شدند. سپس برای بیماران پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک از عوامل خطرساز تکمیل و داده ها توسط برنامه نرم افزاری SPSS 11.5 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: %65.1 بیماران با سکته مغزی ترومبوتیک حاد زن و %34.9 مرد بودند. از افراد مورد مطالعه، 31 نفر (29.2%) دارای سکته مغزی خاموش بودند. %55.7 افراد دارای سابقه پرفشاری خون، %35.8 بیماران دارای دیابت، %17 بیماران دارای سابقه هایپرلیپیدمی، %12.3 دارای سابقه مصرف سیگار، %4.7 دارای سابقه مصرف OCP، %19.8 دارای سابقه مصرف مواد مخدر و %31.1 دارای سابقه بیماری قلبی بودند. شایع ترین محل سکته مغزی حاد ترومبوتیک در لوب پاریتال (27.4%) بود. شایع ترین محل سکته مغزی خاموش در ناحیه پاریتال و مخچه هر کدام با فراوانی %22.6 بود.نتیجه گیری: وفور زیاد سکته مغزی حاد ترومبوتیک با سکته مغزی خاموش بیانگر این مطالعه است که سکته مغزی خاموش می تواند از عوامل خطرساز سکته مغزی نوع ترومبوتیک باشد.

سابقه و هدف: در کنار اقدامات درمانی حمایتی معمولی جهت کاهش مشکلات بیماران مبتلا به سکته های مغزی (CVA)، اقدامات درمانی مکملی چون ماساژ درمانی نیز کاربرد دارد که جزء یکی از مهم ترین اقدامات پرستاری محسوب می شود .هدف از این پژوهش، بررسی  تاثیر ماساژدرمانی بر میزان فشار خون و سطح اضطراب در بیماران مبتلا به CVA بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی با طرح دو گروهی، دو مرحله ای،  موازی و آینده نگر روی 50 بیمار  مبتلا به CVA انجام شد. نمونه گیری به روش آسان صورت گرفت و بیماران به طور تصادفی در گروه ها تقسیم  شدند . شرایط ورود به مطالعه تشخیص قطعی CVA، داشتن قدرت تکلم و هوشیاری کامل، حداقل یک هفته بستری در بیمارستان و تمایل بیمار به شرکت در پژوهش بود. در گروه مورد، به همراه بیمار نحوه صحیح انجام تکنیک ماساژ آموزش داده شد و پس از اطمینان از صحت انجام ماساژ، روزی 7 بار به مدت یک هفته تحت نظارت پژوهشگر، تکنیک انجام شد.قبل و بعد از هر بار ماساژ، فشار خون بیمار اندازه گیری شد. در گروه شاهد، به جز مراقبت های معمولی روزانه اقدام خاصی صورت نگرفت. میزان فشار خون و پرسش نامه استاندارد اضطراب کتل در آغاز و پایان مداخله توسط هر دو گروه تکمیل شد و مقادیر به دست آمده در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: میانگین فشار خون بیماران گروه ماساژ بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه کاهش معنی داری داشت (p>0.05) نمره اضطراب بیماران گروه ماساژ نیز بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه کاهش داشت که اختلاف آماری معنی  داری مشاهده نشد(NS) .نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان دهنده تاثیر مثبت ماساژ در کاهش فشار خون و سطح اضطراب بیماران است. بنابراین می توان این روش را به عنوان روشی مکمل در کنار درمان معمول سکته مغزی، جهت افزایش بهبودی بیماران و احساس رفاه آنها توصیه نمود.

سابقه و هدف سکته مغزی از علل شایع مرگ و میر می باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی پیش آگهی یکساله بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام پذیرفت. مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 361 بیمار که به دنبال سکته مغزی در بیمارستان سینای همدان در سال 95-94 بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از چک لیستی که شامل اطلاعات دموگرافیک، ریسک فاکتورها، (MRS) Modified Rankin Scale در زمان ترخیص، 3 ماه، 6 ماه و یک سال پس از سکته بوده است، جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 و آزمون تی تست و کای 2 انجام شد. یافته ها 63 نفر در سال اول فوت، و 298 نفر تا پایان مطالعه زنده بودند. میانگین MRS زمان ترخیص یا قبل از مرگ در افرادی که فوت نمودند بیشتر از افرادی بود که یک سال اول زنده ماندند (71/0± 31/4، 09/1± 44/2) و این از نظر آماری معنی دار بود (001/0= p). بیماران با گذشت زمان وضعیت مناسب تری پیدا کردند به گونه ای که میانگین MRS در زمان ترخیص برابر با 5/2، سه ماه بعد 8/1، 6 ماه بعد 3/1 و پس از گذشت یک سال به 2/1 کاهش پیدا کرد. استنتاج: سکته مغزی نوع هموراژیک، درگیری همزمان دو نیمکره، میانگین سنی بالاتر، مصرف اپیوم و سیگار، سابقه قبلی سکته مغزی، دیابت، بیماری قلبی و داشتن چندین علامت بالینی همزمان در زمان بروز سکته با پیامد ضعیف در بیماران همراه است.

مقدمه: حوادث عروقی مغز سومین علت مرگ و میر در جوامع غربی، پس از سکته های قلبی و سرطانها می باشند. سکته مغزی علاوه بر ایجاد مرگ و میر باعث ناتوانی در تمام طول عمر نیز می شود که می تواند به صورت اختلالات گوناگون حرکتی، جسمی، تکلمی، حافظه، بینایی و ... باشند. در کنار اقدامات درمانی حمایتی معمولی که در بیمارستانها جهت کاهش مشکلات این بیماران انجام می شود، اقدامات درمانی مکملی چون ماساژ درمانی نیز کاربرد دارد که جزء یکی از مهمترین اقدامات پرستاری محسوب می شود. هدف از این پژوهش، تعیین تاثیر ماساژ درمانی بر میزان فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بیماران مبتلا به CVA بود.مواد و روش کار: این تحقیق یک مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی، دو مرحله ای، موازی و آینده نگر است که در بخش داخلی اعصاب و روان بیمارستان شریعتی اصفهان بر روی50 بیمار CVA بستری در بخش (25 نفر گروه ماساژ، 25 نفر شاهد) انجام شد. نمونه گیری به روش آسان صورت گرفته و واحدهای پژوهش به طور تصادفی در گروهها تقسیم شدند. در گروه ماساژ، به همراهی بیمار، نحوه صحیح انجام تکنیک ماساژ، آموزش داده شد. پس از اطمینان از صحت انجام ماساژ، روزی 7 بار تحت نظارت پژوهشگر، تکنیک انجام شد. قبل و بعد از هر بار ماساژ، فشار خون بیمار اندازه گیری شد. در گروه کنترل، به جز مراقبتهای معمولی روزانه، اقدام خاصی صورت نگرفت. ابزار گرد آوری اطلاعات، گوشی و فشار سنج عقربه ای استاندارد بود. در پایان، مقادیر فشار خون در دو گروه با هم مقایسه شدند.یافته ها: نتایج آزمون تی زوج نشان داد که میانگین فشارخون بیماران گروه ماساژ بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه کاهش داشته است که این میزان کاهش معنادار می باشد (p<0.05). در گروه کنترل میانگین فشارخون بیماران بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه افزایش داشته است که این میزان معنادار می باشد (p<0.05).بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان دهنده تاثیر مثبت ماساژ در کاهش فشارخون بیماران مبتلا به سکته مغزی می باشد. بنابراین می توان این روش را به عنوان روشی مکمل در کنار درمان روتین سکته مغزی، جهت افزایش بهبودی بیماران و احساس رفاه آنها توصیه نمود.ُ

زمینه و هدف: ابتلا به سکته مغزی به عنوان یکی از شایع ترین علل مرگ و ناتوانی هم چنان رو به افزایش است و یکی از چالش های اصلی حوزه بهداشت و درمان است. با توجه به تفاوت فراوانی تظاهرات بالینی و عوامل خطر در جمعیت های مختلف، این مطالعه با هدف بررسی تظاهرات بالینی و عوامل خطر سکته مغزی در بیماران مبتلا به سکته مغزی تحت ترومبولیتیک تراپی بیمارستان شهید بهشتی (ره) قم انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی و منبع اطلاعات پرونده بیمار بود. تعداد 177 بیمار با تشخیص قطعی سکته مغزی ایسکمیک و تحت ترومبولتیک تراپی وارد این مطالعه شده اند. روش جمع آوری اطلاعات پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، تظاهرات بالینی و عوامل خطر سکته مغزی بود. یافته ها: مبتلایان به سکته مغزی ایسکمیک را بیشتر مردان (36/55 درصد) و گروه سنی 60 سال و بالاتر (49/69 درصد) تشکیل می دادند. شایع ترین علایم بالینی بیماران اختلال حرکتی (3/93 درصد) به خصوص سمت چپ بدن و پس از آن مشکلات گفتاری (2/67 درصد) و فراوان ترین عوامل خطر فشار خون بالا (7/46 درصد) و پس از آن دیابت (8/27 درصد) بود. فشار خون بالا ارتباط معناداری با بروز همی پلژی داشت. (P<0. 05) نتیجه گیری: سکته مغزی غالبا در افراد بالای 60 سال و مردان بروز می کند و افراد با فشار خون بالا و دیابت بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. با شناسایی گروه های پر خطر و شروع اقدامات پیش گیری کننده از سکته مغزی می توان میزان ابتلا به سکته مغزی را کاهش داد. هم چنین آموزش جامعه در رابطه با تظاهرات بالینی شایع می تواند در مراجعه سریع تر و شروع به هنگام درمان کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: بیماری سکته مغزی سومین علت طبی مرگ در کشورهای پیشرفته است که نقایص عصبی گوناگونی را به دنبال دارد. نظر به اهمیت به کارگیری اقدامات توانبخشی بر کاهش عوارض ناشی از این بیماری، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر اقدامات توانبخشی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته مغزی در شهر کرد در سال 1383 انجام گرفت. روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی دو مرحله ای (قبل و بعد) بر روی 30 بیمار مبتلا به سکته مغزی بستری در بیمارستان انجام شد که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده و دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه کیفیت زندگی در چهار حیطه (جسمانی، روانی، سلامت عمومی، عملکرد اجتماعی) قبل و پس از مداخله جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون تی زوج، ویلکاکسون و تی مستقل) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین امتیازات کیفیت زندگی در حیطه های عملکرد جسمانی، روان شناختی، عملکرد اجتماعی و سلامت عمومی بعد از اقدامات توانبخشی افزایش معنی داری داشته است (P=0.05). هم چنین امتیاز کلی کیفیت زندگی بعد از اقدامات توانبخشی نسبت به قبل از آن افزایش معنی داری داشت (P=0.05). نتیجه گیری: انجام اقدامات توانبخشی بر روی ابعاد مختلف کیفیت زندگی تاثیر مثبتی دارد. ایجاد و تقویت مراکز توانبخشی، آموزشی و حمایتی امکان بهره مند شدن این بیماران را از این اقدامات فراهم می آورد و گام مهمی در راستای استقلال هر چه بیشتر آنان است.  

مقدمه سکته مغزی سومین علت شایع مرگ و میر در دنیا است. از ریسک فاکتورهای نوظهور برای سکته مغزی، هموسیستئین پلاسما است. در مطالعه حاضر به بررسی هموسیستئین در بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک پرداختیم. روش کار این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 100 بیمار مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک مراجعه کننده به بیمارستان های تبریز طی سال های 1395-1396 انجام شد. با تشخیص سکته مغزی ایسکمیک که میانگین سنی آن ها 32/15± 83/65 سال، 54% مرد و 46% زن، 45% دارای یک ریسک فاکتور، 50% دارای هیپرتانسیون، 13% دیابت، 18% هیپرلیپیدمی، 14% سابقه MI اخیر و 31% مصرف سیگار داشتند، انجام شد. 74% بیماران سابقه سکته مغزی نداشتند. سطح هموسیستئین در بیماران lit/mmol 24/12± 40/20 و 49% سطح هموسیستئین طبیعی داشتند، مشاهده شد. سطح هموسیستئین با جنس (584/0=p)، سن (004/0=p) و NIHSS (745/0=p) و سطح NIHSS با جنسیت (058/0=p)، سن(876/0=p) و سطح هموسیستئین(013/0=p) نیز مورد بررسی قرار گرفت. بر روی بیماران اطلاعات بیماران ازجمله اطلاعات دموگرافیک بیماران، هیپرتانسیون و. . . به همراه نتایج آزمایشگاهی سنجش هموسیستئین نمونه خونی بیماران وارد برنامه آنالیز آماری SPSS (نسخه 16) شدند. نتایج ارتباط معنی داری میان سطح NIHSS با HTN (070/0=p)، HLP (103/0=p)، DM (999/0=p)، سابقه CVA (964/0=p)، سابقه MI (262/0=p)، مصرف سیگار(109/0=p) و تعداد ریسک فاکتورهای CVA (383/0=p) مشاهده نشد. تحلیل اطلاعات نشان داد که سطح هموسیستئین با هیپرتانسیون (021/0=p) ارتباط معنی داری دارد. نتیجه گیری نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که هموسیستئین افزایش یافته در رنج بالا در بیماران مبتلا به سکته مغزی از فراوانی بالایی برخوردار است.

سکته مغزی یکی از بیماریهای شایع نورولوژیک است که هم سبب مرگ و میر و هم باعث عوارض گوناگون میشود . جهت درمان ادم مغزی ایجاد شده در سکته های مغزی از داروهای مختلفی استفاده میشود که یکی از آنها دگزامتازون است.در سالهای اخیر در مورد سودمندی این دارو در سکته های مغزی اختلاف نظر وجود داشته است از همین رو بر آن شدیم اثرات دگزامتازون را در بیمارانی که برای اولین بار دچار سکته مغزی میشوند مورد بررسی قرار دهیم.در این طرح که به صورت کارآزمائی بالینی دوسوکور طی مدت 3 سال از 1376 تا 1379 انجام شد 210 بیمار در محدوده سنی 80-50 سال که برای اولین بار دچار سکته شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه مساوی 105 نفره به طور تصادفی تقسیم شدند.به گروه اول دگزامتازون و به گروه دوم پلاسبو تجویز شد. از نظر سایر درمانهای داروئی و غیر داروئی هر دو گروه از هر نظر مشابه بودند. میزان مرگ ومیر، طول مدت بستری ، سطح هوشیاری، اختلالات حرکتی وحسی در هر دو گروه  مقایسه شد که اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده نشد  و فقط از نظر اختلال  حرکتی درگروهی  که دگزامتازون  دریافت کرده بودند  عوارض بیشتری دیده میشد  که از نظر آماری  هم معنی داربود.باتوجه به این نتایج و عوارض جانبی متعدد داروی دگزامتازون  توصیه می گردد در بیماران دچار سکته مغزی از این دارو استفاده نشود و جهت کاهش ادم مغز از سایر روشها  بهره گیری شود.